ความแตกต่างระหว่างแก้ว Borosilicate และแก้วธรรมดา

แก้ว Borosilicate มีการขยายตัวทางความร้อนต่ำ

แก้วบอโรซิลิเกตมีค่าสัมประสิทธิ์การขยายตัวจากความร้อนต่ำมาก และมีค่าประมาณหนึ่งในสามของกระจกธรรมดา ซึ่งจะช่วยลดผลกระทบที่เกิดจากความเครียดต่อการไล่ระดับของอุณหภูมิ และทำให้มีความต้านทานการแตกหักได้ดีขึ้น เนื่องจากการเบี่ยงเบนรูปร่างที่น้อยมาก จึงทำให้เป็นวัสดุสำคัญในกล้องโทรทรรศน์และกระจก นอกจากนี้ยังสามารถใช้เพื่อแปรรูปกากนิวเคลียร์ที่มีกัมมันตภาพรังสีสูงได้อีกด้วย

ความเสียหายจากการบิ่นแก้ว Borosilicate มีขนาดเล็ก

แม้ว่าจะทนต่อการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิอย่างรวดเร็วได้ดีกว่ากระจกประเภทอื่นๆ แต่แก้วบอโรซิลิเกตก็ยังสามารถแตกหักได้เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิอย่างรวดเร็วหรือไม่สม่ำเสมอ เมื่อแตกร้าว รอยแตกร้าวของแก้วบอโรซิลิเกตมักจะมีขนาดใหญ่กว่าชิ้นส่วนที่มีขนาดใหญ่มาก แทนที่จะถูกบดขยี้ แก้วบอโลซิลิเกตสูงมีการกระจายตัวต่ำ (แก้วมงกุฎ Abbe ประมาณ 65 แก้ว) และมีดัชนีการหักเหของแสงค่อนข้างต่ำ (1.51-1.54 สำหรับช่วงที่มองเห็นทั้งหมด)

แก้ว Borosilicate ส่วนใหญ่ใช้ในอุปกรณ์ทนความร้อน

แก้วบอโลซิลิเกตสูงส่วนใหญ่จะใช้สำหรับถ้วยโคมไฟสะท้อนแสงทนความร้อนของหลอดฮาโลเจนและอุปกรณ์ไฟฟ้าที่ต้องใช้แก้วทนความร้อน เช่น เตาไมโครเวฟ โต๊ะหมุนกระจกพิเศษ โป๊ะเตาอบไมโครเวฟ ถ้วยสะท้อนแสงเวที หน้าต่างสังเกตเครื่องซักผ้าแบบดรัม ,ถ้วยน้ำชาทนความร้อน,ท่อเก็บพลังงานแสงอาทิตย์ ฯลฯ