ประวัติความเป็นมาและพัฒนาการของแก้ว

    ต้นกำเนิดของกระจกในสต็อกสามารถสืบย้อนไปถึงอารยธรรมเมโสโปเตเมียเมื่อ 3,500 ปีก่อนคริสตกาล ชาวสุเมเรียนใช้แร่ธรรมชาติของเถ้าภูเขาไฟผสมกับหินปูน เติมขี้เถ้าพืชลงไปเล็กน้อย แล้วเผาด้วยไฟเพื่อผลิตเป็นแร่ดั้งเดิมกระจกในสต็อก แม้ว่าสิ่งเหล่านี้แว่นตาในสต็อกไม่ค่อยนิยมใช้ทำวัตถุแต่คิดว่าเป็นอย่างแรกกระจกในสต็อกของมนุษย์ 
    

 เมื่อเวลาผ่านไป ชาวอียิปต์และชาวโรมันก็เชี่ยวชาญกระจกในเทคนิคการทำสต็อกและพวกเขาใช้วัสดุเพื่อสร้างวัตถุที่หลากหลาย แก้วโรมันในสต็อกที่มีชื่อเสียงที่สุดผลิตโดยเทคโนโลยีการเป่า ซึ่งทำให้ผลิตภัณฑ์แก้วมีโอกาสมีรูปร่างและขนาดได้มากขึ้น 
   

  ในยุคกลางกระจกในด้านเทคโนโลยีการทำสต๊อกสินค้าในยุโรปมีความก้าวหน้าอย่างมาก ในศตวรรษที่ 13 เมืองเวนิส ประเทศอิตาลี กลายเป็นศูนย์กลางการผลิตแก้วของโลก และงานหัตถกรรมแก้วก็มีคุณค่าอย่างยิ่งในขณะนั้น ด้วยการถือกำเนิดของ Age of Discovery เทคโนโลยีการผลิตแก้วจึงถูกเผยแพร่ไปทั่วโลก หลังจากเข้าสู่ยุคสมัยใหม่ การใช้กระจกก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ 
     

  ด้วยความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ผู้คนได้คิดค้นผลิตภัณฑ์แก้วใหม่ๆ มากมาย เช่น กระจกแกร่ง กระจกลามิเนต กระจกกันกระสุน และอื่นๆ ซึ่งทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นอย่างมาก โดยทั่วไปแล้ว การพัฒนากระจกในสต็อกถือเป็นประวัติศาสตร์ของอารยธรรมมนุษย์และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี 
    

  จากส่วนผสมที่เรียบง่ายดั้งเดิมไปจนถึงผลิตภัณฑ์ไฮเทคสมัยใหม่ แก้วในสต็อกได้เปลี่ยนแปลงโลกของเราด้วยเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์และความเป็นไปได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด